-
1 рваться
drzeć się, pękać, przedzierać się, rozrywać się, rwać się, szamotać się, szarpać się -
2 продираться
drzeć się, przedzierać się -
3 карабкаться
глаг.• gramolić* * *gramolić się, drapać się, drzeć się, wdrapywać się, wdzierać się -
4 орать
глаг.• gęgać• krzyczeć• napyskować• piszczeć• ryczeć• wrzeszczeć• wykrzykiwać• wywrzaskiwać• wyć* * *drzeć się разг., rozdzierać się прост., ryczeć, wrzeszczeć -
5 кричать
глаг.• hukać• krzyczeć• piszczeć• pokrzyczeć• pokrzykiwać• ryczeć• wołać• wrzeszczeć• wykrzyczeć• wykrzykiwać• wyć• zakrzyczeć• zawrzeszczeć* * *jazgotać, drzeć się, zdzierać gardło, krzyczeć, ( wołać uporczywie) nawoływać, ( о петухе) piać, ryczeć, wołać, wrzeszczeć -
6 дрожать
глаг.• bić• drgać• drżeć• dygotać• kołatać• mrugać• oscylować• pulsować• rezonować• trząść• wibrować• zadrżeć* * *drgać, drżeć, dygotać, latać, trząść się -
7 содрогаться
глаг.• drżeć• wzdragać• wzdrygać* * *otrząsać się, wstrząsać się, (о ком-л.) wzdrygać się -
8 терзать
глаг.• dokuczać• drzeć• dręczyć• gryźć• jątrzyć• nękać• obrywać• oderwać• podrzeć• przedzierać• rozdzierać• rozedrzeć• rozjątrzać• rozrywać• rwać• szarpać• trapić• ukręcić• umartwiać• zasmucać* * *dręczyć, gryźć, męczyć, pastwić się, palić, rozszarpywać, szarpać, targać перен., trawić, zżerać, zadręczać -
9 трепетать
глаг.• bić• drgać• drżeć• dygotać• kołatać• oscylować• powiewać• pulsować• rezonować• trzepotać• trząść• wibrować* * *( trzepotać) furczeć, trzepotać, trzepotać się
См. также в других словарях:
drzeć się — I – podrzeć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozpadać się na kawałki pod wpływem czegoś (o materiale, papierze itp.) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sukienka podarła się na strzępy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drzeć się — pot. Gęba się komuś drze «ktoś ziewa, komuś chce się spać»: – Widzę, że ci się gęba drze... – Oj tak, już na mnie pora, wcześnie wstałem (...). Roz tel 1997. Czyjeś serce, czyjaś dusza drze się w strzępy, na strzępy zob. strzęp 2. Drzeć się jak… … Słownik frazeologiczny
drzeć się [rozdzierać się] jak stare prześcieradło — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} krzyczeć bardzo głośno; wrzeszczeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przestań się drzeć jak stare prześcieradło i spokojnie powiedz, o co chodzi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drzeć się — Krzyczeć lub głośno narzekać, zwłaszcza z blahych powodów lub bezpodstawnie Eng. To scream; to shout; to complain loudly … Słownik Polskiego slangu
drzeć — ndk XI, drę, drzesz, drzyj, darł, darty 1. «rwać na kawałki; rozrywać, rozdzierać, drapać» Drze list na strzępki. Kolce darły koszulę. ◊ pot. Drzeć gardło (wulg. mordę, gębę) «głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć» 2. «obdzierać, zdzierać, ogołacać … Słownik języka polskiego
drżeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, drżę, drży, drżyj, drżał, drżeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} trząść się pod wpływem bodźców fizycznych lub psychicznych; dygotać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drżeć z niepokoju,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drżeć — jak osika, jak listek, liść (osiki) zob. trząść się. Drżeć w posadach zob. posada. Łydki komuś drżą zob. łydka … Słownik frazeologiczny
drzeć [wydzierać – wydrzeć] gębę [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć, wymyślać komuś z krzykiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś drze, wydziera gębę, pysk, mordę, ryj. Nie drzyj gęby, bo jeszcze ktoś nas usłyszy. Drzeć pysk, mordę na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drżeć — ndk VIIb, drżę, drżysz, drżyj, drżał, drżeli 1. «trząść się, dygotać, drgać» Drżeć jak liść, jak osika, jak galareta, jak w febrze. Drżeć na całym ciele. Drżeć z zimna, ze strachu, z gniewu. Głos jej drżał. Ręce mu drżały ze zdenerwowania. Dom… … Słownik języka polskiego
drzeć — 1. pot. Drzeć z kimś koty «kłócić się z kimś, żyć w niezgodzie, mieć stałe zatargi»: A kto mu da to zwolnienie, kto mu udzieli urlopu?! Dziekan, z którym drze koty? (...) Marzenia ściętej głowy! A. Libera, Madame. 2. pot. Pasy bym z niego (z… … Słownik frazeologiczny
drzeć z kimś koty — Ustawicznie kłócić się z kimś lub żyć w niezgodzie, zwłaszcza z współlokatorem lub współpracownikiem Eng. To constantly quarrel with someone with whom one lives or works … Słownik Polskiego slangu